قانون گذاری برای کودکان در خانه
قانون گذاری برای کودکان در خانه
قانون گذاری برای کودکان در خانه از سنین پایین، کنترل کننده ی رفتار آنها در بزرگسالی است.
هنگامی که کودکان در خانه، قوانین و محدودیت های منطقی داشته باشند و انها را قبول کرده باشند، برای قانون پذیری در بزرگسالی کمتر به مشکل برمی خورند.
اما نحوه ی انتخاب محدودیت ها و قوانین خانه باید به گونه ای باشد که کودکان را نسبت به رعایت آن دلزده نکند.
بنابراین می توانید برای وضع قوانین خانه از خودشان کمک بگیرید و آنها را در فرایند وضع قانون دخالت دهید و با مشارکت و توافق آنها قوانین را وضع کنید.
لازم است پیش از وضع قوانین نسبت به اثر بخشی و تناسب آن با سن کودک تامل کنید تا قوانین شما قابلیت اجرا داشته باشند.
همچنین می توانید از تست استعدادیابی کودکان توران نیز بهره مند شوید
رعایت تناسب سنی در قانون گذاری برای کودکان در منزل:
کودکان 3 تا 5 ساله:
در این بازه سنی معمولا کودکان می توانند قوانین ساده و دلیل وضع آن را درک کنند اما ممکن است قانون را فراموش کنند یا به آن توجه لازم را نداشته باشند، بنابراین لازم است قوانین خانه به آنها یادآوری شود
کودکان 8 تا 12 ساله:
این بازه سنی برای کودکان معمولا بازه سنی مدرسه است. در این رده سنی قوانین خیلی بهتر قابلیت اجرا دارند، در این سنین می توانند هر شب مسواک بزنند و یا در یک محدوده ی زمانی مشخصی با گوشی بازی کنند یا تلوزیون تماشا کنند.
نوجوانان بالای 12 سال:
در این بازه سنی ممکن است وضع و اجرای قوانین همراه با ناسازگاری هایی در کودکان همراه باشد که این مسئله صبر و بردباری بیشتر شما را می طلبد.
چرا که کودکان در این سنین تمایل به استقلال بیشتری دارند و نسبت به محدودیت ها، واکنش های لجوجانه ای داشته باشد.
چگونه با کودکان هنگام رعایت نکردن قوانین خانه برخورد کنیم؟!
اگر کودکان قواین را رعایت نکنند، در اولین برخورد سعی کنید قانون را به او یادآوری کنید. حتی می توانید قوانین را به کمک کودک خود روی کاغذی نوشته و در جاهای مختلفی بچسبانید تا جلوی چشم او باشد و یادآوری کننده ی قوانین باشد.
علاوه بر تذکر، با در نظر گرفتن جریمه های ساده ای مثل محرومیت از دیدن تلوزیون یا بازی او آنها را ملزم به رعایت قوانین کنید تا در صورت شکستن قوانین، عواقب آن را مشاهده کنند.
با دائمی بودن قوانین، کودک به مرور، مرز های اخلاقی را یاد میگیرد.
واکنش شما در برابر هربار شکسته شدن قانون باید یکسان باشد تا کودکان اهمیت و جدیت رعایت قوانین را درک کنند.
راه های قانون پذیری کودکان نسبت به قوانین خانه
یکی از راه های قانون پذیری کودکان، رشوه به این کوچسالان است که کمک می کند خیلی ساده تر از روش های دیگر، قانون خانه را قبول و رعایت کنند.
رشوه به کودکان با الگوی ” اگر فلان کار را انجام بدهی، فلان پاداش را میگیری”، می تواند محرکی کوتاه مدت باشد که به هدف های فوری و کوتاه مدت برسیم.
اما در بلند مدت کودک را تبدیل به فردی معامله گر می کند که فقط پاداش را می بیند و حتی در صورت مشاهده ی نتیجه ی مثبت عمل خود، باز هم بدون پاداش آن عمل را تکرار نمی کند.
یا در صورتی که یکی از کار های او بدون پاداش باشد، آن را به راحتی ترک می کند.
اگر چه فراموش نکنید که تمامی روش های قانون پذیری کودک، گاهی نتیجه بخش هستند و گاهی ممکن است نتیجه ی مطلوب را دریافت نکنید و در صورت عدم حضور شما، کودک دیگر ملزم به رعایت قانون نباشد.
برای اینکه قانون را در کودکان نهادینه کنید، می توانید از قوانین طبیعت بهره بگیرید.
قانون شب و روز، اینکه طبق چه قانونی هر صبح باید خورشید از شرق طلوع کند و عصر ها از غرب غروب کند.
یا درباره ی فصل های سرد و گرمی که طبق قانون طبیعیت و کره ی زمین بگویید.
وقتی کودک درک می کند که همه چیز قانون دارد، راحت می تواند قبول کند که خانه هم قوانین خاصی دارد که باید رعایت شود و در صورت بی توجهی به آن، چه عواقبی در انتظارش است.
مسئله ی قانون پذیری در کودکی از مهمترین مسائلی است که اگر به درستی آموزش داده شود او را به فردی قانون مند در بزرگسالی تبدیل می کند.
معمولا کودکان در مقابل قوانین مقاومت می کنند؛ چون کودکان هر قانونی را به معنای محدود شدن و کاهش اختیارات تلقی می کنند و در نتیجه مخالفت خواهند کرد.
اما این مقاومت با توجیه درست و منطقی قابل رفع است.
فقط کافیست که صبور باشید و برای توجیه کودک وقت بذارید.
خیلی از قوانین می توانند با روش بازی کردن آموزش داده شوند مانند قانون مسواک زدن قبل خواب
اسباب بازی های کودک را برای مسواک زدن ردیف کنید و با بازی او را ملزم به مسواک زدن کنید.
حتی اگر می توانید داستانی تعریف کنید؛ از اینکه مسواک نزدن چه عواقبی دارد.
تهدید کردن یکی دیگر از روش هایی است که معمولا والدین برای قانون پذیری کودکان استفاده می کنند.
در حالی که تهدید کودکان در واقع دعوت آنهاست به تکرار دوباره ی آن عمل!
چرا که معمولا کودک قسمتی از حرف را که می گویید اگر فلان کار را انجام بدهی این اتفاق می افتد را به این معنی تفسیر می کند که باید دوباره انجامش داد تا نتیجه ای را که پدر یا مادر گفته را ببیند.
بنابر این هدف والدین از تهدید برای قانون پذیری محقق نمی شود و بلکه برعکس سبب تکرار آن عمل هم می شود.
از واکنش ها و بازخورد های مثبت هم استفاده کنید.
کودکان رفتار خود را متناسب با واکنش های مثبت و منفی بزرگسالان تنظیم می کنند.
بنابراین دریافت یک واکنش مثبت از طرف والدین در مقابل رفتار خوبی که کودک داشته این باور را ایجاد می کند که عمل او درست بوده و در صورت تکرار دوباره واکنش مثبتی دریافت می کند.
تغییر رفتار های کودک کاملا به واکنش شما نسبت او بستگی دارد. بنابر این از واکنش های جزئی نسبت به او دریغ نکنید.
با کودک خود شفاف و واضح صحبت کنید.
برقراری یک رابطه ی موثر و گفتگو محور با کودکان کمک می کند تا زبان مشترکی داشته باشید و بتوانید قوانین را به طور واضح به او تفهیم کنید.
منظور خود را از هر چیزی خیلی با صراحت بیان کنید که کودک به درستی آن را دریافت کند.
در صورتی که گنگ و مبهم با کودک صحبت کنید، علاوه بر این که متوجه منظور شما نمی شود! با انجام اشتباه آن عمل و دریافت بازخورد منفی، تصور می کند که توانایی کافی ندارد و خود را دست کم می گیرد.
البته قانون پذیری یک فرایند تدریجی است و نباید انتظار یک نتیجه ی ناگهانی از کودکان داشته باشید
ما همراه شماییم و پاسخگوی سوالات شما و می توانید در دیدگاه های انتهای همین صفحه نظرات و سوالات خود را از کارشناسان توران بپرسید
توران نقطه ی امن زندگی
دیدگاهتان را بنویسید