دلایل پر حرفی کودکان چیست؟ راه های درمان زیاد حرف زدن کودکان
پرحرفی در کودکان یکی از مسائلی است که والدین را نگران میکند در حالی که آشنایی با ابعاد متفاوت این مسئله به کمک میکند تا نگرانی کمتریی تجربه کنند.پرحرفی در کودکان به شکلی بروز میکند که کودک به دلایل مختلفی مانند اضطراب، نارضایتی، توجه پذیری کم، نارسایی در مهارت های زبانی و … به صورت زیاد حرف میزند و گاهی اوقات حرف هایش بدون معنا و بی فایده است.همچنین پرحرفی ممکن است به دلیل عدم توجه و تمرکز کودک در کلاس درس و محیط های دیگر نیز رخ دهد.
نشانه های پر حرفی و زیاد حرف زدن کودکان چیست؟
- حرف زدن بیش از حد و بدون توقف
- تکرار کلمات و جملات بیش از حد
- عدم توجه به صحبت های دیگران و قطع کردن حرف آنها
- استفاده از کلمات نامناسب و نامطلوب
- عدم توانایی در مهارت های زبانی مانند تشخیص صحیح کلمات، ساختار جملات و تلفظ صحیح
- عدم توانایی در تمرکز و حضور ذهنی در کلاس های درس و محیط های دیگر.
دلایل پر حرفی در کودکان چیست؟
1.نیاز به توجه و تمرکز بیشتر:
برخی کودکان به دلیل نیاز به توجه و تمرکز بیشتر، به صورت پرحرفی صحبت میکنند تا به خود و دیگران نشان دهند که حضور دارند.
2.اضطراب و نگرانی:
برخی کودکان در مواجهه با شرایط جدید، مثلا ورود به یک محیط جدید مانند کلاس درس، اضطراب و نگرانی را تجربه میکنند و به صورت پرحرفی سعی میکنند این اضطراب را کاهش دهند.
اگر دلیل پرحرفی در کودک شما مسائلی نیاز به توجه وتمرکز یا اضطراب و نگرانی است،حتما با کمک یک درمانگر بالینی نیاز به بررسی دارد،توران در ارائه ی جلسات درمانی همراه شماست.
3.ناراحتی و عصبانیت:
برخی کودکان در مواجهه با ناراحتیها و عصبانیتهای خود، به صورت پرحرفی حرف میزنند تا به خودشان و دیگران نشان دهند که خود را در کنترل دارند.
4.احساس کنجکاوی:
حس کنجکاوی در کودکان میتواند سبب پرحرفی آنها شود زیرا کودکان به دنبال کشف و یادگیری جدید هستند و این حس کنجکاوی آنها را به صحبت کردن و پرسیدن سوالات بیشتر ترغیب میکند. همچنین، حس کنجکاوی ممکن است به دلیل عدم تجربه و شناخت کافی از جهان پیرامونشان باشد و به آنها نشان دهد که همچنان در حال یادگیری هستند
5.عدم توانایی در مهارتهای زبانی:
برخی کودکان به دلیل عدم توانایی در مهارتهای زبانی مانند تلفظ صحیح و ساختار جملات، به صورت پرحرفی صحبت میکنند تا به خودشان و دیگران نشان دهند که همچنان در حال یادگیری هستند.
6.حسادت به فرزند دوم:
این موضوع ممکن است به دلیل رقابت بین فرزندان و توجه بیشتر به فرزند جدید باشد. فرزند اول ممکن است احساس کند که باید با فرزند دوم رقابت کند تا توجه و علاقه والدین را به خود جلب کند، بنابراین پرحرفی و تلاش برای جلب توجه والدین را افزایش میدهد. همچنین، فرزند اول ممکن است احساس کند که به دلیل وجود فرزند دوم، نقش وی به عنوان فرزند بزرگتر کم شده است و برای جبران این نقص، سعی در جلب توجه والدین دارد.
7.نیاز به ارتباط بیشتر:
برخی کودکان به دلیل نیاز به ارتباط بیشتر با دیگران، به صورت پرحرفی صحبت میکنند تا به خودشان و دیگران نشان دهند که به او توجه میکنند.
8.ترس از تنهایی و تاریکی:
ترس از تاریکی و تنهایی ممکن است باعث افزایش پرحرفی کودک شود زیرا او به دنبال جلب توجه و حفظ امنیت خود است. کودکان ممکن است به دلیل ترس از تاریکی و تنهایی، بخواهند با والدینشان صحبت کنند و به آنها نشان دهند که همچنان نیاز به حمایت و الگوی قوی دارند.
مشکلات پر حرفی در کودکان
- بی توجهی به دیگران:
کودکان پرحرف ممکن است به دلیل حرف زیاد، بیش از حد توجه خود را به خود جلب کنند و به دیگران توجه نکنند.
- خسته کننده بودن:
پرحرفی ممکن است برای افراد دیگر خسته کننده باشد و باعث شود که دیگران از تعامل با کودک خسته شوند.
- ناپایداری عاطفی:
برخی کودکان پرحرف ممکن است به دلیل حرف زیاد، ناپایداری عاطفی داشته باشند و در مواجهه با مسائل و مشکلات، به سختی تحمل کنند.
- نارسایی در گوش دادن:
کودکان پرحرف ممکن است به دلیل حرف زیاد، نارسایی در گوش دادن به دیگران داشته باشند و این مشکل میتواند باعث بروز مشکلات در روابط اجتماعی آنها شود.
- نارسایی در حل مسئله:
برخی کودکان پرحرف ممکن است به دلیل تمرکز بر حرف زدن، نارسایی در حل مسئله داشته باشند و این مشکل میتواند باعث بروز مشکلات در تحصیلی و زندگی روزمره آنها شود.
- خانه ی شلوغ:
اگرفرزند شما پرحرف است،خانواده ی شما نسبت به سایر خانواده ها آرامش کمتری دارد و بیش از سایرین شلوغ است و این صبوری والدین را بیش از حالت عادی میطلبد.
- پرسش سوالات عجیب:
کودکانی که پرحرف هستند احتمالا سوالهای عجیبتری خواهند داشت که احتمالا از شنیدن آنها والدین تعجب خواهند کرد.
- بی نتیجه ماندن گفت وگو:
گاها نمیتوان با یک کودکی که پرحرف است، یک مکالمه را به راحتی به نتیجه رساند. مکالمه با کودکی که پرحرف است ، رشته افکار شما را به سمتی هدایت خواهد کرد که از نظر جهت گیری، متفاوت تر از افکار وگفت وگو در ابتدای مکالمه است.
راه های درمان پر حرفی کودکان
1- تشویق به گوش دادن:
به کودک خود بگویید که به دیگران گوش دهد و سعی کند با دیگران در ارتباط باشد.
2- تمرین حل مسئله:
با کودک خود تمرین کنید تا به حل مسائل بپردازد. به او بگویید که قبل از حرف زدن، به دقت مسئله را بررسی کند و سپس با دیگران صحبت کند.
3- تقویت تمرکز:
با کودک خود تمرین کنید تا تمرکز خود را بر روی یک موضوع خاص قرار دهد. به او بگویید که قبل از حرف زدن، به دقت موضوع را بررسی کند و سپس با دیگران صحبت کند.
4- تشویق به صحبت کردن در زمان مناسب:
به کودک خود بگویید که در زمان مناسب صحبت کند و در زمان نامناسب، سکوت کند.
5- تشویق به تعامل با دیگران:
به کودک خود بگویید که با دیگران تعامل کند و سعی کند در گفتگو با دیگران، موضوع را به طور متقابل بررسی کند.
6- تمرین کنترل عاطفه:
با کودک خود تمرین کنید تا عاطفه خود را کنترل کند و در مواجهه با مسائل، به سختی تحمل نکند.
7- تشویق به استفاده از زبان بدن:
به کودک خود بگویید که از زبان بدن خود نیز استفاده کند و با ابراز احساسات خود از طریق زبان بدن، با دیگران ارتباط برقرار کند.
یک نکته مهم پر حرفی کودکان
پر حرفی کودکان میتواند نشانهای از خلاقیت، خودبیانگری، اعتماد به نفس، و روابط اجتماعی خوب باشد. این کودکان معمولاً دارای توانایی بیان خود و تعامل با دیگران هستند و به راحتی در محیطهای اجتماعی مختلف ارتباط برقرار میکنند. همچنین، کودکان پرحرف معمولاً دارای خلاقیت بالا و توانایی حل مسئله هستند و در طول رشد خود، میتوانند این تواناییها را به عنوان یک مزیت برای خود به کار بگیرند.
نقش والدین در پر حرفی کودکان
والدین میتوانند با انجام تمرینهای فوق و تشویق کودک خود به گفتگو با دیگران، بهبود پرحرفی کودک خود را تسهیل کنند. همچنین، باید به کودک خود نشان دهید که شما به حرفهای او توجه میکنید و از او استقبال میکنید. همچنین، باید به کودک خود نشان دهید که در زمان مناسب صحبت کردن مهم است و در زمان نامناسب سکوت کردن بهتر است. در صورتی که پرحرفی کودک به حدی شدید باشد که برای خانواده و دیگران مشکل ساز شده باشد، بهتر است به پزشک یا مشاوره آنلاین کودک مراجعه کنید.
پر حرفی کودکان و ارتباط آن با افسردگی
افسردگی میتواند باعث کاهش فعالیت و انگیزه کودک شود و در نتیجه باعث کم حرفی و عدم تمایل به گفتگو با دیگران شود. این مسئله ممکن است باعث ایجاد دوری و اختلال در روابط اجتماعی کودک شود. بنابراین، در صورت مشاهده هرگونه تغییر در رفتار کودک، بهتر است با پزشک یا روانشناس مشورت کنید.
البته باید دقت کنیم این مسئله میتواند به صورت برعکس هم رخ بدهد،یعنی افسردگی باعث پرحرفی کودک شود ؛ اگر کودک شما افسرده است و هنگامی که با دیگران حرف میزند، بیشتر حرف میزند، ممکن است به دلیل تلاش برای جلوگیری از احساسات ناخوشایند او باشد. او ممکن است با حرف زدن سعی کند تا از تفکرات منفی خود فرار کند. همچنین، ممکن است کودک به دلیل افسردگی خود، دوست دارد با دیگران در ارتباط باشد و به عنوان یک راه برای پر کردن خلاء احساسی خود، بیشتر حرف بزند.
به هر حال، در صورتی که کودک شما افسرده است و بیشتر حرف میزند، بهتر است با او صحبت کنید و سعی کنید تا به او کمک کنید تا با احساسات خود به خوبی روبرو شود. همچنین، بهتر است با پزشک یا روانشناس مشورت کنید تا بتوانید راه حلهای مناسبی را برای کمک به کودک خود پیدا کنید.
دیدگاهتان را بنویسید