علت لکنت زبان در کودکان چیست؟ راه های تشخیص + درمان
لکنت زبان در کودکان یا اختلال فصاحت گفتار لکنت به حالتی گفته می شود که کودک در زمان صحبت کردن، به طور متناوب مسدود می شود و سختی در تولید کلمات و جملات دارد. این مشکل معمولا در دوره کودکی و نوجوانی شروع می شود و ممکن است با تلاش و تمرین بهبود یابد، اما در برخی موارد به علت عوامل فیزیولوژیک و روانشناختی باید تحت درمان قرار گیرد.
دلایل لکنت زبان در کودکان چیست؟
پژوهش ها نشان داده اند ژنتیک ،مراحل رشدی و عوامل عصبی در لکنت زبان کودکان موثرهستند که هریک به صورت کامل در ادامه بررسی خواهند شد:
- ژنتیک
- مراحل رشدی کودک
- عوامل عصبی
ژنتیک
بررسی های علمی نشان می دهد که لکنت زبان به صورت وراثتی به کودکان منتقل می شود. در بررسی های ژنتیکی افرادی که با لکنت زبان مواجه هستند، تغییراتی در ژن های مرتبط با زبان شناسی و کنترل حرکات دهان و لب ها مشاهده شده است. اما باید توجه داشت که ژنتیک تنها یکی از عوامل موثر در ایجاد لکنت زبان است و عوامل فردی، فرهنگی و روانشناختی نیز در این باره نقش دارند.
مراحل رشدی کودک
لکنت زبان رشدی به معنای لکنت زبانی است که در دوره ی رشد کودکان ایجاد می شود و ممکن است با رشد کودک بهبود یابد. این نوع لکنت زبان معمولاً به علت ناتوانی در کنترل حرکات دهان و لب ها و یا ناتوانی در تنظیم نفس و صدای بیرون رفته از دهان ایجاد می شود. در بسیاری از موارد، لکنت زبان رشدی بهبود می یابد و در دوره ی بزرگسالی به صورت کامل رفع می شود.
اما لکنت زبان ارثی، به دلیل تغییرات ژنتیکی در ژن های مرتبط با زبان شناسی و کنترل حرکات دهان و لب ها، به صورت پایدار و مستمر در طول زندگی فرد باقی می ماند. این نوع لکنت زبان ممکن است با درمان های مختلف بهبود یابد، اما در بسیاری از موارد به صورت پایدار باقی می ماند.
بنابراین، لکنت زبان رشدی و لکنت زبان ارثی دو نوع متفاوت از لکنت زبان هستند و علل و درمان های آنها نیز متفاوت است. همچنین، باید توجه داشت که عوامل فردی، فرهنگی و روانشناختی نیز در ایجاد لکنت زبان نقش مهمی دارند و درمان لکنت زبان باید به شیوه ی فردی و چند رشته ای انجام شود.
عوامل عصبی
عوامل عصبی نیز میتوانند در ایجاد لکنت زبان در کودکان نقش داشته باشند. برای مثال، برخی از کودکان با اختلالات عصبی مانند اختلالات توجه و هیجانی، اختلالات یادگیری و یا اختلالات تکلم، به راحتی قادر به تولید صداهای صحیح نیستند و ممکن است به لکنت زبان دچار شوند. همچنین، برخی از بیماریهای عصبی مانند سکته مغزی و یا تروماهای مغزی میتوانند باعث لکنت زبان شوند.
درمان لکنت زبان در کودکان با عوامل عصبی میتواند شامل تمرینات گفتاری، تمرینات تنفسی و تمرینات حرکتی باشد. همچنین، در برخی موارد، درمان دارویی نیز ممکن است به کودک کمک کند تا لکنت زبان خود را کنترل کند. اما باید توجه داشت که درمان لکنت زبان با عوامل عصبی نیاز به تخصص و تجربه یک تیم چند رشتهای از پزشکان، متخصصان گفتار درمانی، روانشناسان و مشاوران دارد.
علائم لکنت زبان در کودکان طبق DSM5
DSM5، کتاب راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی کودکان، علائم لکنت زبان کودک را به شرح زیر تعریف میکند:
1. تکرار کلمات، صداها یا بخشهایی از کلمات
2. توقف در حین گفتار
3. اضافه کردن صداها یا کلمات جدید به گفتار
4. جایگزینی صداها یا کلمات درست با صداها یا کلمات نادرست
5. سختی در شروع گفتار
6. سختی در اتمام جملات
استفاده از کلمات جایگزین برای جلوگیری از استفاده از کلمات سختتر
سن شروع لکنت زبان در کودکانچه سنی است؟
سن شروع لکنت زبان در کودکان ممکن است متفاوت باشد و بستگی به عوامل مختلفی دارد، از جمله وراثت، محیط زندگی و تجربیات کودک در زمینه گفتار و زبان. اما بیشترین میزان لکنت زبان در کودکان در سنین 2 تا 5 سالگی رخ میدهد. در صورت مشاهده هرگونه نارسایی در گفتار و زبان کودک، بهتر است به یک متخصص گفتار درمانی مراجعه کنید.
انواع لکنت زبان در کودکان
لکنت زبان به مشکلات گفتاری اشاره دارد که ممکن است در کودکان رخ دهد. این مشکل میتواند به شکلهای مختلفی در کودکان ظاهر شود و به عنوان نمونه برخی از انواع لکنت زبان در کودکان عبارتند از:
1- لکنت محلی:
در این نوع لکنت، کودک در بیان کلمات خاص یا صداهای خاصی مانند حرف R، S و L دچار مشکل میشود.
2- لکنت سرعتی:
در این نوع لکنت، کودک با سرعت بالایی صحبت میکند و کلمات را به هم میریزد و گاهی اوقات اصلاً قادر به پایان دادن جملات نمیباشد.
3- لکنت تکراری:
در این نوع لکنت، کودک برخی از کلمات را تکرار میکند و گاهی اوقات در طول صحبتهای خود تکرار جملات را تجربه میکند.
4- لکنت مخلوط:
در این نوع لکنت، کودک با ترکیب دو یا چند نوع لکنت، مشکلات گفتاری خود را دارد.
لازم به ذکر است که این تقسیمبندی تنها برای شناسایی مشکلات گفتاری کودکان است و برای تشخیص دقیقتر و درمان بهتر، بهتر است به یک متخصص گفتار درمانی مراجعه کرد.
راه های تشخیص لکنت زبان در کودکان چیست؟
برای تشخیص لکنت زبان در کودکان، میتوان از روشهای مختلفی استفاده کرد که عبارتند از:
1- مشاهده و ثبت ویدیویی از گفتار کودک: این روش به والدین و متخصصین گفتار درمانی کمک میکند تا با دقت به گفتار کودکان گوش دهند و نقاط ضعف و مشکلات آنها را شناسایی کنند.
2- ارزیابی توسط متخصصین گفتار درمانی: در این روش، متخصصین گفتار درمانی با استفاده از تستهای گفتاری و مشاهده مستقیم گفتار کودک، میتوانند مشکلات گفتاری آنها را تشخیص دهند.
3- مشاهده رفتار کودک در موقع صحبت کردن با دیگران: این روش به والدین کمک میکند تا با دقت به رفتار کودک خود در موقع صحبت کردن با دیگران توجه کنند و مشکلات گفتاری آنها را شناسایی کنند.
4- مشاهده رفتار کودک در موقع بازی: این روش به والدین کمک میکند تا با دقت به رفتار کودک خود در موقع بازی کردن توجه کنند و مشکلات گفتاری آنها را شناسایی کنند.
انواع روش های درمان لکنت زبان در کودکان
تمرینات گفتاری:
انجام تمرینات گفتاری مانند تمرین نفس عمیق، تنفس معکوس، تمرینات آواشناسی و تمرینات تلفظ کلمات مشخص می تواند به بهبود لکنت زبان کمک کند.
درمان گفتاری:
گفتار درمانی به کودکان کمک می کند تا مهارت های گفتاری خود را تقویت کنند، از جمله بهبود لکنت زبان. این درمان شامل جلسات با یک متخصص گفتاری است که به کودکان کمک می کند تا روش های صحیح برای تلفظ و ساختار جملات را یاد بگیرند. درمان شناختی رفتاری نیز به کودکان کمک می کند تا با استفاده از تکنیک های مختلف، مانند تحلیل خود، تحلیل شناختی، تحلیل رفتاری و تحلیل فرآیند، بهبود لکنت زبان داشته باشند. همچنین، تمرینات گفتاری و تمرینات فیزیکی مانند تمرینات تنفسی و تمرینات تقویت عضلات دهان و گلو نیز می تواند به بهبود لکنت زبان در کودکان کمک کند.
درمان شناختی رفتاری:
درمان های شناختی رفتاری به کودکان کمک می کند تا با تمرکز بر روی رفتارهای خود، مهارت های گفتاری خود را بهبود بخشند. این درمان شامل استفاده از تکنیک های مختلفی مانند تحلیل خود، تحلیل شناختی، تحلیل رفتاری و تحلیل فرآیند است. با استفاده از این تکنیک ها، کودکان می توانند بهبود لکنت زبان خود را تجربه کنند و با دستیابی به مهارت های گفتاری صحیح، به اعتماد به نفس و خودباوری بالاتری دست پیدا کنند. همچنین، تمرینات گفتاری و تمرینات فیزیکی مانند تمرینات تنفسی و تقویت عضلات دهان و گلو نیز می تواند به بهبود لکنت زبان در کودکان کمک کند.
درمان دارویی:
برخی داروها مانند آنتیدپرسانت ها و آنکسیولیتیک ها می توانند به کنترل اضطراب و استرس کمک کنند که ممکن است بهبود لکنت زبان را نیز به دنبال داشته باشد.
درمان فیزیکی:
درمان های فيزيکی به کودکان کمک می کند تا با تمرینات تنفسی، تمرینات تقویت عضلات دهان و گلو و تمرینات دیگر، بهبود لکنت زبان خود را تجربه کنند. این تمرینات باعث بهبود تنفس و تقویت عضلات دهان و گلو می شوند که در نتیجه باعث بهبود کنترل بر روی حرکات دهان و زبان می شود. همچنین، تمرینات فيزيکی می تواند به بهبود تنظیم نفس، افزایش قدرت صدا و بهبود تنظیم ریتم صحبت کودکان کمک کند. به طور کلی، درمان های فيزيکی می تواند بهبود عملکرد گفتاری کودکان را تسهیل کند و باعث افزایش اعتماد به نفس و خودباوری آنها شود.
دیدگاهتان را بنویسید